pokoju. Polkowi uderzyło szybciej serce. Nie omylił się. Do jadalni weszła Wisia. Siadła do stołu i skracając sobie oczekiwanie jęła bawić się widelcem. Pani Puciałłowa powiedziała coś ostro. Wisia opuściła ręce. Wielki dzwon światła spadał na ramiona i plecy dziewczynki, obejmując ją złotawym konturem.<br>- Czego się tu włóczysz? - spytał ktoś zduszonym głosem za plecami Polka.<br>Polek odwrócił się gwałtownie. Stał przed nim Kękuś w pelerynie i z latarką w ręku.<br>- Może mi zabronisz?<br>- Pamiętaj, szczeniaku, jeśli cię jeszcze raz przydybię, to nie nawiejesz tak jak dzisiaj.<br>- Już się przestraszyłem.<br>- Twoje miejsce tam na dole. Tu nic nie znajdziesz. Jeśli coś zginie