przekraczał lat 2 przy górnej kodeksowej granicy kary za przestępstwo z art. 145 § 1 i 3 kk sięgającej do 10 lat pozbawienia wolności. <br>W polityce karnej sądów daje się od pewnego czasu zauważyć dość istotny wzrost represji wobec sprawców przestępstw drogowych, szczególnie popełnionych w stanie nietrzeźwym i jest to zjawisko ze wszech miar słuszne. Rzecz w tym, że jakkolwiek sprawcy przestępstw drogowych doprowadzają do zdarzeń określanych jako rzeczywiście nieumyślne (nikt przecież nie zmierza świadomie do spowodowania wypadku), to jednak bardzo licznym nieumyślnie popełnionym przestępstwom drogowym towarzyszy umyślne przekroczenie przepisu bądź zasady bezpieczeństwa ruchu. Jeżeli przestępstwo drogowe ma swe źródło w umyślnym i rażąco