mnie mowy? - Masz zmartwienie? O kim miano mówić?<br>Święcki się zaśmiał:<br>- Nie przesadzajmy, ostatecznie ten Szczuka jest kimś. - Podobno. Ale przyszłość należy do ludzi nowych.<br>- To inna sprawa. Gdzież on jest?<br>- Szczuka? Ze starym Kalickim rozmawia.<br>Kalicki i Szczuka stali w głębi sali, w milczeniu paląc papierosy. Spotkanie, na które ze wzruszeniem czekali, nie dało im nic prócz wzajemnych rozczarowań. Obaj to czuli i obaj wiedzieli, że krótkie zetknięcie, pierwsze po wielu latach, oddaliło ich na zawsze, kładąc pomiędzy nimi przepaść nie do przebycia. Nic już sobie nie mieli do powiedzenia. Czuli przecież, że wraz z zamierającą przyjaźnią tracą obaj coś z