określonej tu jako ipsi pagenses. Karol Wielki uznawał jej prawo do sądzenia, ale nie uważał jej za organ władzy królewskiej. Rozdział 4 Kapitularza nie określał trybu, w jakim ta grupa sprawowała sądy, nie wchodził w żadne szczegóły. Stwierdzał tylko, że ipsi pagenses mają to robić tak jak robili zawsze, zgodnie ze swoim zwyczajem (solito more, quae iuxta consuetudinem eorum solebant facere). Sposób postępowania był uregulowany przez tradycję prawną plemion saskich. Król Franków nic do tego nie miał, nie dowiadujemy się więc z jego kapitularza, kto przewodniczył sądowi ani kto formułował wyrok. Na szczęście ósmy rozdział, poświęcony represji stosowanej wobec człowieka, który