z bentosowych otwornic triasowych Oberhauserella o trochospiralnych aragonitowych skorupkach. Już w końcu wczesnej jury (toark) pękate gładkie globigeriny z rodzaju Globuligerina były szeroko rozprzestrzenione w morzach epikontynentalnych. Dopiero jednak w końcu wczesnej kredy rozpoczęła się ekspansja planktonowych otwornic do środowisk oceanicznych. Towarzyszyły temu zmiany morfologii wyrażające się w rozwoju masywnych żeber na powierzchni komór i w nowych planach budowy skorupki, m.in. o dwu- i wielorzędowym rozmieszczeniu komór (ryc. 2.15A-E). Każda istotniejsza <br>przebudowa stosunków w ekosystemach morskich znajduje odtąd precyzyjne odzwierciedlenie w składzie faun otwornic planktonowych. Od wczesnej kredy ich ewolucja stała się, dzięki temu, solidną podstawą chronologii ewolucyjnej