z czasów Ruchu.<br><br>Wiesław Walendziak z równą intensywnością brał udział w akcjach samokształceniowych, jak i bezpośrednich.<br><br>Historią interesował się od dziecka. Do rangi anegdoty urosły jego konflikty z nauczycielką historii. W pewnym momencie Walendziak przestał po prostu prowadzić zeszyt i brać udział w lekcjach. Zapytany o przyczyny takiego postępowania, bez żenady oświadczył, iż zna już cały przerabiany materiał. Konsekwencją takiej deklaracji było oczywiście gruntowne przepytanie krnąbrnego ucznia, który jednak jak się okazało, mówił prawdę... Inna wersja tej historii głosi, że nauczycielka wolała zwalniać Walendziaka z lekcji, aby uniknąć kłopotliwych pytań z jego strony.<br><br>Jednakże myśl o studiach historycznych zrodziła się znacznie