wszystkiego, co wyszło spod ręki Wieszcza, przybierał wręcz humorystyczne formy. Nie ręczę, czy jest prawdziwa niżej przytoczona anegdota. Powtarzam ją za Kajetanem Morawskim, bo uważam, że nawet nieprawdziwe anegdoty i plotki jakoś ukazują klimat epoki czy miejsca. Otóż Mickiewicz bawił podówczas w Objezierzu. "Dopiero jego przyszli dziedzice mieli przebudowując pałac zepsuć jego klasyczne linie, a ulepszyć sanitarne urządzenia. W r. 1831 ograniczały się one do zacisznej świątyni dumania, zaopatrzonej w dwoje drzwi i do tego okrągłej, bo - o dziwo - oplecionej wiodącymi do apartamentów pierwszego piętra głównymi schodami... Którejś nocy Mickiewicz, zbłądziwszy, dotarł nieoczekiwanie do znajdujących się za schodami drugich drzwi usilnie