się fakt, że ruch jąder jest z reguły ograniczony do małego przedziału wartości R bliskich wartości równowagowej &lt;gap&gt; , można więc dokonać rozwinięcia &lt;gap&gt; w szereg potęgowy wokół &lt;gap&gt;, o czym wspominaliśmy już w rozdziale 3 (wzór). Najprościej ograniczyć się do wyrazu kwadratowego rozwinięcia <br>&lt;gap&gt;<br>Jeśli zajmujemy się tylko jednym stanem elektronowym cząsteczki, dowolność wyboru zera na skali energii pozwala przyjąć &lt;gap&gt; . Zauważmy ponadto, że energia &lt;gap&gt; ma minimum w punkcie &lt;gap&gt;, więc &lt;gap&gt;; ostatecznie otrzymamy &lt;gap&gt; gdzie wprowadziliśmy pojęcie stałej siłowej oscylatora &lt;gap&gt;.<br>Dla uproszczenia pominiemy najpierw efekty związane z rotacją, tzn. założymy, że rotacyjna liczba kwantowa J=0. Wówczas równanie staje się znanym równaniem Schrödingera dla jednowymiarowego oscylatora harmonicznego <br>&lt;gap&gt;<br>Rozwiązaniem