bierzesz<br>Jak wdzięczne rymy.<br><br>Nienasycony,<br>Przesytu pełen,<br>A bez bogactwa,<br>Łakomstwo wielkie<br>Wwiodłeś do serca<br>Jako niewiastę.<br><br>Za nic mam twoje<br>Zgłębianie życia,<br>Poznanie świata,<br>Jeśliś w tym życiu<br>I na tym świecie<br>Nie znalazł brata.<br><br>Bo cóż są skarby,<br>Gdy bez podziału<br>I bez człowieka.<br>Próżno je zbierasz<br>W zgiełku ogromnym<br>Naszego wieku.<br><br>Bowiem nie z brania,<br>Ale z dawania<br>Bogactwo rośnie -<br>I obiecaną<br>Obejrzysz ziemię<br>W szczodrobliwości.<br><br>Przypadnij ku niej<br>I pod jej wichry<br>Pozwól iść głowie,<br>A wtedy łaska<br>Jak drzewo tknięte<br>Zaszumi w tobie.<br><br>Uboga ręka<br>Jak gałąź uschła<br>Owoc obrodzi,<br>A owoc zdjęty<br>I podzielony<br>Rękę