w jakiś sposób heroiczni i równocześnie zwyczajni: Władysław Sikorski, Albert Schweitzer, Janusz Korczak. Świętość u Żychiewicza oznacza zawsze pełną realizację najlepszych cech człowieczeństwa. Ma bardzo zwyczajną twarz: jest cicha i nie krzykliwa. Spełnia się w szarej codzienności. I rzadko doznaje pociech mistycznych. Autor żywotów dbał zawsze o prawdę psychologiczną, o zgodność podstawowych faktów i realiów historycznych z kreowaną rzeczywistością. Proces pisania poprzedzały szczegółowe badania źródeł, dokumentów biograficznych i literatury narosłej wokół nich. Żychiewicz miał jednak inne ambicje niż ambicje historiografa czy dokumentalisty. Jego temperament był natury artystycznej, jego aspiracje były literackie. Martwy rysunek biograficzny, zbudowany w oparciu o rzeczywiste fakty, zaczyna