Pan Staś przewrócił się na drugi bok i dopiero teraz spostrzegł Pacię siedzącą nie opodal przy kretowisku. Rozgniatała w palcach suche grudki ziemi.<br>- Nudno? - chrypnął pan Staś.<br>- I owszem.<br>- A czemu ty sama?<br>- Tak sobie.<br>- Kawalera już masz?<br>- Nie.<br>- Jak urośniesz, to ożenię się z tobą, chcesz?<br>- Nie.<br>- No, no - zgrzytnął pan Staś i począł kręcić nową bankrutkę.<br>- Pan myśli, że ja jestem mała i głupia?<br>- A co, może się mylę?<br>- Pewnie. Mam już trzynaście lat i wszystkich ich nienawidzę.<br>- Ho, ho. Kogo na przykład?<br>- Wszystkich - rzekła Pacia i za chwilę powtórzyła: - wszystkich.<br>- A kogo najbardziej? - wyszeptał chrapliwie pan Staś. Pacia