i zawieruch -<br>Z drogi! - Idzie poeta - niebieski wycieruch!<br>Zbój obłoczny, co z światem jest - wspak i na noże!<br>Baczność! - Nic się przed takim uchronić nie może!<br>Słońce - w cebrze, dal - w szybie, świt - w studni, a zwłaszcza<br>Wszelkie dziwy zza jarów - prawem snu<br> przywłaszcza.<br>Rad Boga między żuki wmodlić - do zielnika,<br>Gdzie się z listem miłosnym sam jelonek styka!...<br>Świetniejąc łachmanami - tym żwawszy, im golszy -<br>Nie bez wróżb się uśmiecha do grabu i olszy -<br>I widziano w dzień biały tego obłąkańca,<br>Jak wierzbę sponad rzeki porywał do tańca!<br>A tak zgubnie porywać, mimo drwin i zniewag -<br>Zdoła tylko z otchłanią sprzysiężony