własności "użytkowej" ich dotychczasowych gospodarstw. Projekt ten nie miał nic wspólnego z uwłaszczeniem i wcale nawet nie zmierzał do likwidacji pańszczyzny; chciał nadać chłopu "własność" po to tylko, by łatwiej było mu tę własność odebrać, gdyby się nie uiszczał z powinności. Projekt ten nie znalazł poparcia. W rok później inny ziemianin, Tadeusz Wasilewski, wystąpił z dalej idącym wnioskiem zamiany pańszczyzny na czynsz. Wniosek sformułowany był bardzo ostrożnie, a wejście w życie reformy rozkładał na dziesięciolecia. Ale i ta umiarkowana sugestia spotkała się w gronie sejmowym z dużymi oporami. Na razie sejm prosił tylko cesarza o pozwolenie obioru komisji, która by się