Nowickiego więzienie wyleczyło z przerostu ambicji. Miał czas na myślenie o tym, co zrobił źle, i choć zajęło mu to ponad pół roku, wreszcie uświadomił sobie, że w pracy kierowała nim chęć udowodnienia światu, na co go stać. W jego rodzinie "bycie kimś" było jednym z priorytetów. Dziadek był zamożnym ziemianinem, ojciec trzymał w szufladzie pudło z odznaczeniami wojennymi, więc i on czuł się w obowiązku udowodnić swoją wyjątkowość. - To niesamowite. Po 20 latach doszedłem do wniosku, że nie lubiłem swojej pracy i tak naprawdę marzę o założeniu sadów i hodowli bydła. Ta świadomość dała mi taki zastrzyk energii, że mimo