przypadku<br>"ziemię świętą" - raczej wybraną niż obiecaną - dostrzegłem w<br>przestrzeni rozciągniętej równoleżnikowo od źródeł Wisły do zlewiska<br>Nysy Łużyckiej i Odry. Z im większego oddalenia - Nowego Jorku, Paryża<br>czy Florencji - oglądałem ów geograficzny okruch Europy, tym silniej<br>czułem jego szczególność i wewnętrznie scalający magnetyzm. Tym łatwiej<br>odczuwam i rozumiem wszystkie "ziemie święte", jakie w rozmaitych<br>okolicznościach odkrywają i czczą moi bliźni.<br> Przestrzenna określoność Śląska, jego morfologia, spoistość<br>terytorium dają mi zdecydowanie więcej niż kulturowy ornament, w jaki<br>go kiedykolwiek oprawiono. Choć w przeszłości "Polak w Śląsko" patrzący<br>wcale tego ornamentu nie dostrzegał; Norwid, który postał piętnaście<br>minut na rynku w Mikołowie; Zygmunt