osady. Następnie uczestnicy uroczystości mogli się oddać ucztowaniu i skocznym pląsom.<br>Kilka lat później Czarny Jastrząb znów przeżywał uroczyste chwile. Prawie wszyscy mieszkańcy Saukenuk szykowali się w podnieceniu do przejścia na teren zimowych polowań. Zakończone były zbiory, wysuszone na zimę dzikie owoce i jarzyny. Część plonów zabierano ze sobą na zimowisko, a reszta trafiała do spichlerzy wyrytych w ziemi i dobrze zamaskowanych. Za kradzież żywności wprawdzie groziła według indiańskiego kodeksu bardzo surowa kara, lepiej jednak było nie stwarzać pokusy i starannie ukryć zapasy. W drodze do wybranego przez radę plemienia obozu zimowego Czarny Jastrząb i dziewczyna imieniem Śpiewający Ptak postanowili się