kupcami, w głąb państwa moskiewskiego, a na ich miejsce osiedlono w Nowogrodzie Moskwiczan. Podobny los spotkał Wiatkę, a w 1510 r. - Psków, który poprzednio nie tylko nie wspomógł w potrzebie swej dawnej macierzy, ale wspierał wielkiego księcia w jej ujarzmieniu. <br><br> Zniszczenie niepodległości republiki nowogrodzkiej było ważnym krokiem na drodze do zjednoczenia. W momencie likwidacji rozbicia dzielnicowego i powszechnego dążenia ludności Rosji do zjednoczenia i wydobycia kraju z poniżenia, jakim było jarzmo tatarskie, separatyzm nowogrodzki mógł uchodzić za anachronizm. Ale ceną zjednoczenia był nowy model państwa, obcy staroruskim tradycjom, model oddający w ręce władców niepodzielną decyzję o losie poddanych. Nowogrodzianie do końca