skamieniały: przytulone do karków końskich na nowo zasnęły i śpią tak od wieków. <br>Zasię z chłopaczkiem stało się tak: <br>Rycerz, nim zasnął, kazał mu tą samą drogą wrócić na świat. "Nigdy już tutaj - powiedział - nie będziesz, miejsca tego nie szukaj, bo go nie znajdziesz". <br>Z trzaskiem zawarła się za pastuszkiem złocista brama, zapadła się od razu w ziemię, skały się spoiły, owinięte kosodrzewiną i świerkami, i błyszczały na nich dalej szarotki i dzwonki. <br>Zeszedłszy ku stadu, które pasło się, strzeżone przez pięknego, białego psa owczarka, pastuszek przemyśliwał nad tym, co widział i słyszał, i naprzód wiadomość o wszystkim dał ojcu, że