twardymi niczym kamienie, i dwie muszle napełnione purpurowym sokiem.<br>- Przyjęcie? - spytał uprzejmie smok. - Spodziewasz się jakichś swoich kumoszek?<br>- To wszystko dla was. W chacie nie ma nic więcej do jedzenia.<br>- Nie masz gdzieś liści zmniejszaka? - spytałam. Urządzałam loty pod sufitem.<br>Smok spojrzał na mnie kwaśno, a Hiacynta wybuchnęła śmiechem.<br>- No, złociutcy, mamy uroczysty posiłek. Znowu jesteśmy razem w domu, zaraz smok wróci do swych prawdziwych rozmiarów, a potem Jargołka stanie się dziewczynką.<br>- Najwyższy czas. Okropnie denerwują mnie te jej loty - wtrącił Smocurek.<br>Tym razem ja obdarzyłam go kwaśnym spojrzeniem.<br>- No, Smocurku, zajadaj, zajadaj - poganiała, sadowiąc się za grzybem. - Musisz mieć dużo