II wojnie światowej w dekoracji izb pojawiły się duże, oprawne w ramy ręcznie kolorowane "monidła", fotografie małżonków wieszane przeważnie nad wezgłowiem łóżka. Ale najważniejszy był krzyż, często zdobiony kwieciem z bibuły. Dawne, niemodne już, ludowe święte obrazy ustąpiły miejsca litografiom, produkowanym w Czechach, Austrii, Niemczech, Włoszech. Pojawiły się duże, w złoconych ramach, obrazy o treści religijnej, przedstawiające kilka tych samych motywów, najczęściej Chrystusa na Górze Oliwnej. Na ścianach wieszano ramki z cienkich drewienek. Ale najważniejszym elementem dekoracji izb, zwłaszcza przed elektryfikacją wsi, były pająki. Wieszano je na środku sufitu. Wyrabiano je ze słomy, włóczki, skrawków bibuły lub materiału, fasoli, grochu, a