podczas wytapiania brył martwego lodu o różnej objętości. Cechują się znacznymi powierzchniami, często urozmaiconą linią brzegową, co objawia się występowaniem zatok, wysp i półwyspów. Głębokości w obrębie mis są bardzo różne i nierównomiernie rozłożone. Jeziora te występują dość powszechnie na płaskich powierzchniach moreny dennej, np. w Europie w strefie zasięgu zlodowacenia kontynentalnego, gdzie zalega pokrywa osadów klastycznych z dużym udziałem glin zwałowych, np. jezioro Niegocin, Wielimie lub największe polskie jezioro Śniardwy (ryc. 24).<br><br>Typ 9. Jeziora moreny czołowej powstałe w strefie marginalnej, a więc związane z formami rzeźby czoła lodowca lub lądolodu. Tego typu zagłębienia podłoża, aktualnie wypełnione wodą, utworzyły się