z poleceniem przekazania jej Chopinowi. Pani Etienne włożyła kopertę do "jakiegoś meblika koło łóżka" w swoim mieszkaniu i zapomniała o niej. <br>Dopiero po wielu miesiącach, latem 1849 r. już w Chaillot, przy okazji kolejnej rozmowy o kłopotach finansowych Chopin usłyszał od przyjaciela, wiolonczelisty Augusta Franchomme'a, iż nie ma powodu do zmartwień, przecież otrzymał niedawno w darze 25 tys. franków. "Kto mi je przysłał? Nie dostałem nawet jednego sou" - odparł zdumiony. Zwrócono się o pomoc do znanego w Paryżu jasnowidza Alexisa i odnaleziono nietkniętą sumę u pani Etienne. <br>Od czasów pierwszej biografii Fryderyka Chopina, napisanej jeszcze w XIX w., przekazanie tak dużej