starości &lt;page nr=335&gt; sumienie by nie dało rady odrobić wszystkich. Diabli wiedzą, czy tu ćwiartka nie poleciała" - pomyślał o stratach sięgających, kto wie, może ćwierć miliona. Był już na podwórzu swej kwatery.<br>- Oho!<br>Na okiennym gzymsie pierwszego piętra siedział gołąb. Olo szybko odpinał kaburę zapiętej już parabelki.<br>- Cholera, poczuł coś, drań - zaklął zmartwiony, gdy ptak z furkotem uderzył o blachę nasłonecznionego nieba nad domem. Trzymając trzy ustrzelone gołębie biegł po dwa stopnie. Zdyszany stanął pod drzwiami.<br>Człowiek już słaby jak łach!" Otworzył nogą drzwi, triumfalnie wsunął obciążoną łupem dłoń.<br>- Zadziałałem drób!<br>Doleciał go radosny pisk Kryski. Wieść o tym, że jest gospodynią przyjęcia