mieć miejsce także w przypadkach, w których jednostka ma świadomość, że jej cechy lub właściwości są "gorsze", brzydkie, inne, dyskredytujące. O <orig>samonaznaczaniu</> można zatem mówić w odniesieniu do dewiacji jako statusu nie tylko osiągniętego, ale i przypisanego. Bycie impotentem, przykładowo, może rodzić poczucie małej wartości, powodować różne kompleksy i poważne zmiany w dotychczasowym obrazie własnym, choćby nawet otoczenie nie wiedziało o tym defekcie.<br>Reasumując: świadomość (ale również i błędne przekonanie), że w odczuciu społecznym dane zachowanie lub cecha są nisko oceniane, może być podstawą <orig>samonaznaczenia</>, które z kolei może prowadzić do stopniowej zmiany obrazu własnego, do wchodzenia w nową rolę społeczną