noszę. No, ale mniejsza <br>z tym - zakończył pan Kleks swoje opowiadanie - czas <br>już pójść do parku, chłopcy na nas czekają.<br><br>Godziny poobiednie zawsze spędzaliśmy w parku, gdzie pan <br>Kleks wymyślał dla nas przeróżne zabawy i rozrywki.<br><br>Tego dnia bawiliśmy się w poszukiwaczy skarbów.<br><br>- Szukajcie dobrze, a znajdziecie - powiedział do <br>nas znacząco pan Kleks.<br><br>Wszyscy chłopcy rozbiegli się po parku, ja zaś zaproponowałem <br>Arturowi, aby poszedł na poszukiwania wraz ze mną. Artur chętnie <br>się zgodził, wobec czego zabraliśmy się wspólnie <br>do układania planu wyprawy.<br><br> Jak już wspomniałem poprzednio, park otaczający <br>Akademię pana Kleksa był niezmiernie rozległy. Sędziwe <br>dęby, wiązy i graby, kasztany