siarka, a z rury wydechowej wyrzucał potężne kłęby ciemnego dymu.<br>Pseudosamochód zatoczył krąg, zachwiał się na rachitycznych kołach, prychnął z wściekłością i zatrzymał się przed werandą.<br>Z jego wnętrza wygramolił się z trudem przedziwny osobnik. Był niezwykle wysoki i niezwykle chudy, a przy tym tak przygarbiony, że kształtem przypominał olbrzymi znak zapytania. Nosił szerokie sięgające kolan szorty z kraciastego drelichu, trykotową koszulę w poprzeczne biało -niebieskie pasy, a na czubku jego łysej jak kolano głowy tkwiła mała, płócienna furażerka. Ten młodzieńczy strój uzupełniały olbrzymie buty na wibramowej podeszwie i mapnik zwisający z boku. Twarz miał suchą, pomarszczoną i spaloną słońcem. Na wielkim