odniesieniu do bezrobotnych gdyby zechcieli godzić się na zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin (które krótko, choć nie ściśle, nazwiemy zajęciem na pół etatu). W takim bowiem przypadku, uzupełniające opodatkowanie społeczeństwa z tytułu dodatkowego deficytu ubezpieczeń społecznych byłoby pokryte z nadwyżką wskutek oszczędności kwot zasiłków dla bezrobotnych. Jednakże w praktyce, tylko znikoma część bezrobotnych zgadza się na podjęcie pracy na pół etatu. To się po prostu nie opłaci francuskiemu bezrobotnemu, gdyż otrzymywany przez niego zasiłek jest zazwyczaj wyższy od płacy z tytułu pół etatu.<br>Druga trudność, wyraziłaby się w zawodowym niedostosowaniu kwalifikacji większości bezrobotnych do potrzeb przedsiębiorstw, gotowych ich ewentualnie zatrudnić. Gdyby