basior.<br>Żagiew ognia u pyska zapalił mu Hasior.<br>Ten się jeden co urwał z lodowatej smyczy,<br>Śmigłym smykiem skomlenia po pustkowiach smyczy<br>Czasem oko wytęży, z ironią przystanie,<br>Jako sanie się trudzą: tutaj nie - i tam nie.<br><br>Dymy z chałup - jedyne wiorsty dla wędrowca,<br>Co jak owca się błąka po znojnych manowcach.<br>Dawno z mrozu się odął giętki wicher bata,<br>Dla furmana gorzałka, dla podwik - herbata.<br>Ale z dębów jest łomot. Pies też przymarzł do wrót.<br>Dobrzy ludzie w pierzynach. Najeźdźcom wciąż odwrót.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;LUTY&lt;/&gt;<br><br>Izbę trzeba pochwalić. Stół z bierwion, bierwiono,<br>Które dzbanki nad kuchnią podświetla czerwono.<br>Ksiąg niewielki trybularz. Starych