chmur.<br>I z nieba wielka jasność spływa,<br>i ziemia tonie w jej powodzi,<br>i bujna zieleń ją pokrywa,<br>która soczysty owoc rodzi.<br>Powstają kształty i kolory,<br>życiem zaczyna tętnić świat<br>i z mrocznej głębi gęstych borów<br>wysuwa głowę wąż - nasz brat.<br>Czujnie wokoło się rozgląda,<br>a w lustrze lśniących jego źrenic<br>świat powstający się przegląda<br>i tysiącami barw się mieni.<br>I oto czujne oko węża<br>odbija szczyt wyniosłej skały,<br>gdzie bujne sploty swe rozpręża,<br>jak on, bliźniaczy gad wspaniały.<br>I spotykają się ich oczy,<br>jak z taflą wody nieba błękit<br>i rozbrzmiewają we wszechświecie<br>pierwsze miłosnej pieśni dźwięki.<br>I oto nagle