siebie irytację, uśmiechnął się bezradnie i powtórzył: - Nieważne...<br>- Mówił pan, że słońce akurat wschodziło, kiedy pański pułk trafił na zagajnik.<br>- A, właśnie! Siedemset koni, wyobraża pan sobie, co to jest?<br>A tu trochę olszyny, trochę tych brzózek, sosenek na piachu.<br>I nic więcej, choć się powieś.<br>Toż jatkę z nas zrobią.<br>No tak... I mówię panu, myśmy tę wojnę wygrali.<br>&lt;page nr=220&gt; Bo dla nas, Polaków, im gorzej, tym lepiej, zawsze tak było.<br>Mówię panu, myśmy tak te siedemset koni pod tę trochę listków figowych schowali, że tamci na niebie przelatywali; przelatywali, przelatywali nad nami i nic a nic nie zobaczyli!...<br>Tak to było