Typ tekstu: Książka
Autor: Miłosz Czesław
Tytuł: Abecadło Miłosza
Rok: 1997
a później miałem okazję z nią dłużej obcować, płynąc kajakiem do Wilna, od miejsca, gdzie wpada do niej rzeka Żejmiana. Nazwy rzek są bardzo stare i często już zagadkowe. Wilia, jak się zdaje, w języku wschodnich Słowian nazywała się po prostu Wielia, czyli Wielka, natomiast u Litwinów przybierała nazwę Nerys (źródłosłów pokrewny do nur, nurzec), stąd pod Wilnem Ponary, czyli Pa-nerai. Wpadająca do Wilii Wilenka, czyli Wilna, o innym źródłosłowie niż Wilia, dała nazwę miastu.
Każda rzeka ma swoją duszę, i ta odsłania się, kiedy pierwszy raz stajemy na jej brzegu. Nie wiem, jaka jest dusza Niewiaży, bo zanadto zrośnięta
a później miałem okazję z nią dłużej obcować, płynąc kajakiem do Wilna, od miejsca, gdzie wpada do niej rzeka Żejmiana. Nazwy rzek są bardzo stare i często już zagadkowe. Wilia, jak się zdaje, w języku wschodnich Słowian nazywała się po prostu Wielia, czyli Wielka, natomiast u Litwinów przybierała nazwę Nerys (źródłosłów pokrewny do nur, nurzec), stąd pod Wilnem Ponary, czyli Pa-nerai. Wpadająca do Wilii Wilenka, czyli Wilna, o innym źródłosłowie niż Wilia, dała nazwę miastu.<br> Każda rzeka ma swoją duszę, i ta odsłania się, kiedy pierwszy raz stajemy na jej brzegu. Nie wiem, jaka jest dusza Niewiaży, bo zanadto zrośnięta
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego