i obracając się w mgnieniu oka w mikroskopijne płomienne wybuchy, oświetlały cały krajobraz migotliwym światłem, podobnym do ustokrotnionej zorzy polarnej.<br> &lt;page nr=70&gt; - Należałoby lepiej zaprogramować automaty... - słabym głosem powiedział Rohan, zupełnie już przytomny. Odechciało mu się snu. - Muszę powiedzieć Ternerowi, żeby nie włączał anihilacji. Inaczej byle garść piasku przyniesiona wiatrem będzie nas zrywać w środku nocy...<br>- Dajmy na to, że to był próbny alarm. Rodzaj manewrów - odparł &lt;orig&gt;astrogator&lt;/&gt;, który zdawał się być w nadspodziewanie dobrym humorze. - Jest teraz czwarta. Może pan wracać do siebie, Rohan.<br>- Prawdę mówiąc, nie mam ochoty. Czy pan?...<br>- Spałem już. Wystarczą mi cztery godziny. Po szesnastu latach próżni rytm