zbliżającej się armii Howarda, z nadzieją, że to przybywa z Północy Siedzący Byk, Lusterko wyszedł z ukrycia, by ujrzeć na własne oczy zbawienną odsiecz. Kula snajpera przerwała jego wsławione męstwem życie.<br>Piątego dnia oblężenia Józef dosiadł konia i z karabinem zawieszonym na szyi, udał się do obozu zwycięzców. Z godnością zsiadł z wierzchowca i podał broń Oliverowi O. Howardowi. Generał jednak, nie czując się godny przyjęcia aktu kapitulacji, gestem wskazał pułkownika Nelsona A. Milesa jako osobę, na której ręce należy złożyć broń. Wódz pokonanych wygłosił wtedy słynną mowę, której fragmenty stanowią motta w niniejszym rozdziału. W języku angielskim zanotował ją porucznik