mózg, nerki, płuca, wątroba) i nazwany przez nich pasmem elektroforetycznym 1 . Nie zawierały go tkanki i komórki aktywnie proliferujące (np. jelito, grasica, komórki guza puchlinowego Ehrlicha, wątrobiak Morrisa). Ze względu na rozpuszczalność w roztworze 5% kwasu nadchlorowego i skład aminokwasowy (wysoki odsetek lizyny, alaniny i proliny przy braku cysteiny oraz zubożeniu w aminokwasy aromatyczne), został on opisany jako silnie lizynowy, a jednocześnie jedyny histon tej klasy zawierający histydynę. Wartość stosunku H1/H1 w badanych tkankach, wyliczona z profili mikrodensytometrycznych, była tkankowo specyficzna wynosząc 0,13­0,14 dla wątroby bydlęcej, 0,15 dla płuc, a 0,23 w trzustce dojrzałych szczurów