się przeniknąć w ich głąb, niedostępną obcym,<br>i wyobrażałem sobie, że będę przechadzał się z wolna wśród krzewów i drzew, morw i pistacji, i granatów, pigw i oliwek, migdałów i figowców o poskręcanych gałęziach i pięciopalczastych liściach, przypominających listowie klonów, i innych nieznanych mi jeszcze roślin i kwiatów o odurzającym, zuchwałym zapachu,<br>a potem - myślałem - usiądę na ławeczce w cieniu i będę czekać z zamkniętymi oczyma, aż zdarzy się coś niezwykłego: dotknie mnie dłoń zakwefionej dziewczyny w szarawarach z lśniącego jedwabiu i w szmaragdowym kaftanie, takiej jak Aziza ze stepów Uzbekistanu, albo nozdrza jednorożca, tego herbowego zwierzęcia, na poły konia, na