dna kieszeni monety.<br>Wkrótce odnalazł się Percival Schuttenbach, posępny i zły.<br>- Znalazłeś żarcie?<br>Gnom wysmarkał się i wytarł palce w runo przechodzącej obok owcy.<br>- Znalazłem. Ale nie wiem, czy będzie nas stać. Tutaj za wszystko wołają zapłaty, a ceny, że proszę siadać. Mąka i krupy koronę za funt. Talerz cienkiej zupy dwa noble. Garnuszek złowionych w Chotli wiunów kosztuje tyle, co w Dillingen funt wędzonego łososia... <br>- A obrok dla koni?<br>- Miarka owsa talara. <br>- Ile? - wrzasnął krasnolud. - Ile?<br>- Ile, ile - warknęła Milva. - Koni spytaj, ile. Padną, gdy im trawę szczypać każemy! Tu zresztą i trawy nie ma.<br>Z oczywistymi faktami nie było