gołego piachu, cały w krostach ognisk i budek, jakby się zżymał ze wstrętu fałdami, uchodząc pod lasek na widnokręgu.<br>- Są tu jednak domki, nawet dużo - zdziwiła się Madzia, z pewnym nawet rozczarowaniem. - A mnie mówiono, że na Grzywnie wszyscy mieszkają w jamach.<br>- Nie, pół na pół. Dawniej - rzeczywiście, wszyscy. Wtedy zwaliśmy się Kozłowem.<br>Wierzba. rosła przy brzegu. Usiedli na pniu, który sunął poziomo do wody, by potem dźwignąć się w górę ciężką, opitą koroną.<br>- Chałupkę na wzgórku widzicie? Przy dużym kamieniu? To nasza chałupa. Za kamieniem jama, po włocławsku "arka". Też nasza. Tam teraz inni mieszkają, dziadoki.<br>Ustronnie tu było, zacisznie. Wysoka