tamten potrząsnął głową.<br><br>- Ja mało rozumiem - powiedział. - Proszę iść z nami. <br>Lecimy do Yat.<br><br>I podszedł do Jeana podając mu rękę, jakby chciał pomóc mu wstać.<br><br>Ale Jean wstał o własnych siłach, a wyciągniętą rękę uścisnął. <br>A potem się roześmiał.<br><br>- Masz rację, Bob - mruknął. - Mieliśmy szczęście, <br>żeby w ten sposób zwariować. To wszystko nam się śni, to <br>wszystko jest nieprawda. Ale to jest bardzo dobry sen. I może nawet <br>dobrze się skończy.<br><br>Tu chłopiec musiał coś zrozumieć, bo się roześmiał i powiedział <br>kilka słów w nieznanym języku do dziewczynki, która też wybuchła <br>wysokim, jasnym śmiechem. Następnie zaś znów zwrócił się do