rada dyrektorowi naraża się tylko swoją dobrocią, a nie zajętym w sprawie odmiennym stanowiskiem. Najwięcej odwagi potrzeba, by bronić kogoś z powołaniem się na przepisy. <br>&lt;hi rend="bold"&gt;Prześladowcy z maksymą&lt;/&gt;<br>Powszechna jest w kraju wzgarda dla prowadzenia rzetelnego zapisu działalności pracowników wszystkich szczebli. Zapis czyichś plusów i minusów utrwalony jedynie w pamięci zwierzchników nie jest dostateczną podstawą podjęcia najważniejszej decyzji kadrowej, jaką jest zwolnienie kogoś z pracy. Co gorsza, brak pisemnej dokumentacji na ogół godzi w dobrego pracownika, któremu tylko raz zdarzyło się potknąć, a sprzyja złemu pracownikowi, którego łańcuch uchybień nie jest odnotowany, a który broni się argumentem o wyjątkowości zdarzenia jakie