powiedzenia. Paroletnią rozłąkę z córką życie zresztą wynagrodziło mamie. Po ukończeniu Zbylitowskiej Góry siostra wróciła pod skrzydła mamy z takim zapałem i oddaniem, że nawet małżeństwo niczego w tym układzie nie zmieniło. <br> Ale wracam do owego zdjęcia z Wieliczki. Samochód (zwłaszcza jego ogumienie) i my obaj z panem Lisieckim, a zwłaszcza nasze obuwie noszą bardzo widoczne ślady tego, czym była w owych wczesnych latach niepodległości podróż po drogach naszej ojczyzny, szczególnie wiosną i na jesieni. Była to po prostu samochodowa droga przez mękę błota i nieprawdopodobnych wyboi. Ilość łapanych gum była taka, że niesposób było się zaopatrzyć w wystarczający zapas opon