się w klinice przy leczeniu stanów chorobowych występujących w nadczynności tarczycy (tyreotoksykozy). 79<br><br><br>2. Przytarczyce (gl. parathyreoideae)<br>Przytarczyce, zwane także ciałkami nabłonkowymi lub gruczołami przytarczowymi, są to dwie pary małych gruczołów o długości 8-12 mm, które leżą na powierzchni tarczycy lub w obrębie jej miąższu. U niektórych zwierząt, często zwłaszcza u roślinożernych, spotyka się dodatkowe gruczoły przytarczowe w tkance okołotchawiczej, śródpiersiu i na powierzchni lub w miąższu grasicy.<br>Gruczoły przytarczowe rozwijają się z endodermalnego nabłonka trzeciej i czwartej kieszonki skrzelowej. Nabłonkowe zawiązki są uwypukleniami, które oddzielają się od miejsca powstania i zespalają z powierzchnią płatów tarczycy. Z kolei w głąb