wejrzenie we własną naturę oznacza odkrycie, iż wewnętrzną strukturą <br>rzeczywistości jest 'absolutnie sprzeczna samotożsamość', czyli 'logika paradoksu'.<br>Rozważania Nishidy prowadzą do wniosku, że wypowiedzi mistrzów zen <br>nie są alogiczne (irracjonalne) w tym sensie, iż stanowią chaotyczny <br>i przypadkowy zlepek słów. Są one logiczne, ponieważ konsekwentnie uznają <br>paradoks za prawdę. Nishida zwracał uwagę na to, że 'absolutnie sprzeczna <br>samotożsamość' jest często błędnie rozumiana jako 'irracjonalne nierozróżnianie' <br>(jap. higoriteki mufumbetsu). Nishida wyraźnie oddziela dwa rodzaje <br>rozróżniania: rozróżnianie zgodne z logiką klasyczną i rozróżniania zgodne <br>z 'logiką paradoksu'. <br>Według Nishidy głównymi dowodami na poparcie tezy, iż 'logika <br>paradoksu' jest kluczem do rozumienia zen, są wypowiedzi