ujezdów) skupiono w rękach pełnomocników carskich, zwanych wojewodami. Teoretycznie wojewoda działał w imieniu cara, do którego skarbu napływały wszelkie dochody państwowe. W praktyce wojewodowie, wywodzący się z warstwy bojarsko-urzędniczej, traktowali swój urząd na kształt dawnego kormlenija z tą różnicą, że łapownictwo i przyjmowanie podarków nie było już ograniczone żadnymi zwyczajowymi rozmiarami. <br><br> Poza możliwością kariery urzędniczej monarchia Romanowów pozyskiwała sobie dworianstwo szansami, jakie dawała służba wojskowa. Romanowowie kontynuowali politykę ekspansji ostatnich Rurykowiczów z tym samym programem: odebrania Rzeczypospolitej ziem ruskich, zdobycia Inflant, tym razem na Szwedach, zniszczenia krymskiego chanatu tatarskiego, uniemożliwiającego rozwój osadnictwa na stepach czarnomorskich, wreszcie - opanowania bezkresnych obszarów północnej