Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Na oścież
Nr: 4 (60)
Miejsce wydania: Bydgoszcz
Rok: 1999
znowu we dwoje (troje), ale jakże inaczej. Pomaga przystosować się jej do nowych warunków, nowej sytuacji.
Końcowa scena pokazuje, że pogodził się z sytuacją i próbuje trwać zgodnie z rotą przysięgi małżeńskiej. "Szczęśliwy inaczej" - jakbyśmy powiedzieli używając "współczesnego" języka.

To już koniec spotkań ze współczesnym Piotrem. Ostatnie odcinki - to pokazane życiowe próby Piotra, jego wierności Bogu - w dwóch różnych odsłonach.
Kończymy czas Wielkiego Postu. Nie był on ani mały, ani średni, ale Wielki. Dlaczego Wielki? Dla tych, co go rozumieli jako dar, szansę powrotu do wierności, do źródeł powołania - był, jest i będzie Wielki. Będzie taki, jakim widzieliśmy go u Piotra
znowu we dwoje (troje), ale jakże inaczej. Pomaga przystosować się jej do nowych warunków, nowej sytuacji. <br>Końcowa scena pokazuje, że pogodził się z sytuacją i próbuje trwać zgodnie z rotą przysięgi małżeńskiej. "Szczęśliwy inaczej" - jakbyśmy powiedzieli używając "współczesnego" języka. <br><br>To już koniec spotkań ze współczesnym Piotrem. Ostatnie odcinki - to pokazane życiowe próby Piotra, jego wierności Bogu - w dwóch różnych odsłonach. <br>Kończymy czas Wielkiego Postu. Nie był on ani mały, ani średni, ale Wielki. Dlaczego Wielki? Dla tych, co go rozumieli jako dar, szansę powrotu do wierności, do źródeł powołania - był, jest i będzie Wielki. Będzie taki, jakim widzieliśmy go u Piotra
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego