na prawej ręce, wtedy widzę, co dzieje się za oknem.<br> Mogę obserwować do woli rybaków na kutrach, przechodzących ludzi po drugiej stronie kanału.<br> &lt;page nr=38&gt;<br> Wieczorem zapalają się światła w jedynej kamienicy za aleją i często w chwilach moich zawrotów głowy wydaje mi się, że jestem naraz w kilku mieszkaniach, uczestniczę w życiu codziennym kilku rodzin.<br> Tak było jednak tylko na początku.<br> Potem wybrałam zaraz jedno okno zawsze zasłaniane tylko firanką i już odtąd zostałam u ich.<br> Więc widzę ich prawie co wieczór, czekam ze zniecierpliwieniem na zapadnięcie zmroku i na światło w ich oknie.<br> Leżę więc unieruchomiona w tym pokoiku, a jestem