chodziło o utopie.<br> Można rozróżnić dwa typy hippisowskich utopii: pesymistyczne,<br>czarne, oraz optymistyczne, białe. Najbardziej znane są czarne wizje<br>miasta jako "betonowej dżungli" oraz asfaltowej czy betonowej<br>nawierzchni, pod którą tęsknią do zazielenienia się rośliny, trawa. Z<br>kolei wizje optymistyczne to np.: "biali policjanci", czyli tacy,<br>którzy nie represjonują, lecz życzliwie pomagają, "białe szkoły", w<br>których nie stosuje się przymusu, czy "białe wojsko" nie gotujące się<br>do wojny, ale służące utrzymaniu pokoju przez perswazję, że pokój jest<br>najwyższą wartością.<br> Zjawisko, które tu określiliśmy jako hippisowską "sztukę wizji",<br>czyli umiejętność wytwarzania utopijnych wizji, można bliżej<br>scharakteryzować w kilku punktach:<br> - utopiom przysługuje status