1979 roku i przez połowę 1980 w sprawie Brzozowskiego panowała "względna cisza". Nie znaczy to jednak, że nic się nie działo. Próbowaliśmy i my pomóc - drogą nieoficjalną - "Życie i Nowoczesność" przekazało do Komitetu Centralnego notatkę w sprawie Brzozowskiego. Lecz i ona niczego nie zmieniła.<br> Tymczasem nowi przełożeni patrzyli na Brzozowskiego życzliwie i przez palce. Brzozowski choć nie miał możliwości prowadzenia badań w swojej specjalności, starał się jednak nie tracić kontaktu z polimerami. Publikował to, czego nie zdążył wcześniej opublikować. Cieszył się, gdy z zagranicy przychodziły listy z zaproszeniami na konferencje. Były to bowiem dowody, że o nim nie zapomniano i że