rodzimych ras i odmian zwierząt gospodarskich i drobiu. Na przykład bydła czerwonego wywodzącego się od tej czerwonej krowy z jaskiń Lescaux. Do Polski dotarło prawdopodobnie w XVII w. i miało się dobrze do lat sześćdziesiątych naszego stulecia. Potem jednak zaczęło przegrywać z innymi rasami dającymi więcej mleka, mięsa, bardziej płodnymi, żyjącymi dłużej. I kto wie, czy za kilkadziesiąt lat nie zanikłoby zupełnie, gdyby w porę nie zrozumiano, że zwierzęta te należy chronić, gdyż różnorodność genetyczna to kapitał, który być może będzie w przyszłości wykorzystany.<br>To samo dotyczy innych polskich zwierząt objętych przez Instytut Zootechniki programem ochrony ras: konia huculskiego, owcy wrzosówki, kury