się linia życiowa. Nie było w niej nagłych wzlotów, nie było również niespodziewanych załamań i upadków. Od ludzi, zwłaszcza bliskich, wymagał dużo, lecz tą samą miarą surowości i krytycyzmu oceniał samego siebie i swoje czyny. Tym, którzy go nie znali bliżej, mógł się wydawać nieco oschłym. Jednak przy bliższym zetknięciu zyskiwał i jeśli nie zawsze budził żywszą sympatię (ta bowiem często omija ludzi, których życie jest trudne i nieefektowne), do szacunku zmuszał nawet swoich przeciwników.<br>Urodził się w ostatnim dziesięcioleciu zeszłego stulecia, w drobnomieszczańskiej rodzinie, która od paru pokoleń związana była z miasteczkiem cukrowniczym na Kujawach. Był najmłodszym z licznego rodzeństwa