organów prokuratorskich, sądowych i penitencjarnych, dyktowanie warunków wykonywania aresztu i kary itp. Jakkolwiek, co wydaje się okrutne, nieudane próby samobójcze uważane są za swoisty element krajobrazu więziennego, rzadko przyczyniają się do oskarżania funkcjonariuszy lub współwięźniów o ich sprowokowanie. Samobójcy bowiem, o dziwo, nie zakłócają porządku, nie tracą, a czasem nawet zyskują na prestiżu w społeczności więziennej. Ta indyferentna reakcja więźniów jest mało zrozumiała, ponieważ wiele innych zwyczajnych zdarzeń, takich jak np. przemieszczenia w celach mieszkalnych, zmiany składu grup roboczych, zastosowanie sankcji dyscyplinarnych , czasami wyzwala zbiorowe wystąpienie protestacyjne i groźne zakłócenia porządku. Obojętność dotyczy prób samobójczych, dlatego, że śmierć współwięźnia rodzi z